Ένα κερί για τη Συρία από τη Λεμεσό

Της Ελένης Κλεοβούλου

Πολλές φορές οι δημοσιογράφοι, στην προσπάθεια τους να καλύψουν την επικαιρότητα, ξεχνούν. Ξεχνούν να δείξουν μια άλλη πτυχή του φαινομένου που οι ίδιοι υπεραναλύουν με ρεπορτάζ, άρθρα, αφιερώματα κλπ.  Πιθανότατα αυτή η παράλειψη να οφείλεται σε δευτερογενείς παράγοντες που αφορούν στην κερδοσκοπία των επικοινωνιακών οργανισμών και την προβολή θεμάτων που θα ελκύσουν το κοινό.

            Ωστόσο θα ήταν ιδιαίτερα ελπιδοφόρο για το μέλλον, εάν έστω και αυτού του μεγέθους διαδικτυακοί ιστότοποι προέβαλαν όσα αγνοούν τα κυρίαρχα ΜΜΕ.  Με αυτή την ιδέα ξεκίνησε το παρόν ρεπορτάζ και υλοποιήθηκε σε μια τυχαία στιγμή.  Μια περιήγηση στο Facebook ήταν αρκετή για να ενημερωθώ για την ύπαρξη μιας εβδομαδιαίας εκδήλωσης που είχε σκοπό τη στήριξη των Σύριων προσφύγων στην Κύπρο. 

            Κάθε Κυριακή στις 19:00 το απόγευμα στην πλατεία Γρηγόρη Αυξεντίου στη Λεμεσό, κάποιοι συμπολίτες μας πραγματοποιούν μια διαφορετική, αλλά παράλληλα και αξιοσέβαστη δράση.   Για μισή ώρα στέκονται στην πλατεία κρατώντας ένα κερί, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο τη συμπαράστασή τους προς τους Σύριους πρόσφυγες.  Μια πράξη τόσο μικρή, και συνάμα τόσο ελπιδοφόρα για την Κύπρο.

            Η ιδέα

         Συνομιλώντας με τους Anthony Ellis και Μάριο Ιωάννου, διοργανωτές της όλης κινητοποίησης, ερχόμαστε σε επαφή με δύο άτομα που δε συναντάς εύκολα.  Με πρωτοβουλία του ηθοποιού, Μάριου Ιωάννου, κάθε Κυριακή βρίσκονται στο ίδιο σημείο με το ίδιο σύνθημα.  Όπως δημοσίευσε ο κος Ιωάννου στον προσωπικό του λογαριασμό σε κοινωνικό δίκτυο: «πολλοί φίλοι όπως και εγώ εβαρεθήκαμεν να πατούμε Λαικ όποτε βλέπαμε και βλέπουμε καθημερινά φρίκες». Ξεκινώντας από τις 9 Οκτωβρίου μέχρι σήμερα και κρατώντας την φλόγα συμπαράστασης και ελπίδας προς τον συριακό λαό μεταδίδουν το μήνυμα τους.  Ήρεμα και ειρηνικά.

 

Ο εμπνευστής της εκδήλωσης, Μάριος Ιωάννου.

Η ανταπόκριση του κόσμου

            Μέσα σε αυτούς τους 2 σχεδόν μήνες κινητοποίησης, αρκετοί Κύπριοι έχουν δώσει το «παρών» τους, αφήνοντας ένα κερί ως ένδειξη συμπόνιας στη γείτονα χώρα Ωστόσο η προσέλευση του κόσμου έχει υποστεί αρκετά σκαμπανεβάσματα.  Τα Χριστούγεννα, όμως, μια γιορτή που είναι αφιερωμένη στην προσφορά στον συνάνθρωπο αναμένεται να προσελκύσει περισσότερο κόσμο.  Μάλιστα τις τελευταίες εβδομάδες, πέραν του συμβολικού κεριού, γίνεται έκκληση για παροχή ρούχων, κουβερτών, τροφίμων πρώτης ανάγκης, βρεφικών ειδών και παιχνιδιών, ώστε να μεταφερθούν στους Σύριους πρόσφυγες που διαμένουν στον καταυλισμό της Κοφίνου.

            Ανάμεσα στους ανθρώπους που επισκέπτονται την εκδήλωση, είναι και Σύριοι.  Όπως αναφέρει ο κος Ellis, «Είναι πάρα πολύ συγκινημένοι, εκτιμούν το έργο μας και μας ευχαριστούν από τα βάθη της ψυχής τους».

Μικρή ανταπόκριση αλλά όσοι παρέστησαν ήταν ενωμένοι για τον κοινό τους στόχο.

            Στην  μικρή κοινωνία της Κύπρου τέτοιου είδους πράξεις, μπορεί να αξίζουν το σεβασμό όλων μας, ωστόσο είναι πολύ πιθανόν και κάποιοι να τις επικρίνουν ή ακόμη και να τις χλευάζουν.  Ερωτηθείς για το αν ισχύει η πιο πάνω υπόθεση, οι δύο διοργανωτές έσπευσαν να μας διαψεύσουν.  Ουδέποτε κανείς τους πλησίασε για τους πει πως ενοχλούν ή να κοροϊδέψουν την πράξη ως κάτι τελείως συμβολικό και χωρίς πραγματικό αντίκτυπο στη ζωή των άμεσα εμπλεκομένων, δηλαδή, των Σύριων. 

            Η εκδήλωση μάχεται μεν για την παύση των εχθροπραξιών στη Συρία, όμως τα άτομα που την απαρτίζουν, γνωρίζουν πως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να υλοποιηθεί μόνο μέσω της προσφοράς ενός κεριού στο κέντρο της Λεμεσού.  Στόχος τους είναι να μεταδοθεί το μήνυμα αγάπης και να γίνουμε όλοι πιο ευαισθητοποιημένοι σε αυτά τα ζητήματα.  Άλλωστε μόλις 42 χρόνια πέρασαν από τότε που οι ίδιοι οι Κύπριοι βρίσκονταν στη θέση των Σύριων και είναι σε θέση να γνωρίζουν τι σημαίνει προσφυγιά, απώλεια συγγενών, φίλων και παιδιών.

Ενημέρωση και Στήριξη από ΜΜΕ

Όπως προαναφέρθηκε, η ενημέρωση του κόσμου για την ύπαρξη αυτής της εκδήλωσης-κινητοποίησης γίνεται αποκλειστικά μέσω κοινωνικών δικτύων.  Δηλαδή κάθε ένα από τα μέλη κοινοποιεί κάθε εβδομάδα την εκδήλωση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.  Οι διαδικτυακοί φίλοι του κάθε μέλους μαθαίνουν για την εκδήλωση και μέσω αυτών διαδίδεται σε όλο και περισσότερο κόσμο. Οπότε, αυτή η δράση έχει γίνει γνωστή σε πολλά μέρη του κόσμου, όπως Αυστραλία, Αμερική και Αγγλία, όπως ανέφερε ο κος Ellis.  Είναι σημαντικό να υπάρχει συμπαράσταση από τον κόσμο, έστω και αν δεν είναι παρόντες.  

Αυτή η μέθοδος ενημέρωσης και επικοινωνίας με τα μέλη είναι και το τρωτό σημείο της εκδήλωσης, γιατί προϋποθέτει διαδικτυακή φιλία που δεν υφίσταται για όλο τον πληθυσμό.  Ερωτηθείς για το αν τα παραδοσιακά ΜΜΕ έχουν στηρίξει και μεταδώσει το έργο τους, κάτι τέτοιο δεν έχει πραγματοποιηθεί.  Μόνο μια τοπική εφημερίδα της Λεμεσού είχε καλύψει την εκδήλωση. 

Επομένως, ευελπιστούμε πως τέτοιες πράξεις ανθρωπιάς θα αποτελέσουν το μονοπώλιο, τόσο στα ΜΜΕ, όσο και στους ανθρώπους.  Γιατί χρειάζονται οι πρώτοι για να τις διαδώσουν, και οι δεύτεροι να τις νιώσουν.

* Για πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στους προσωπικούς λογαριασμούς του Μάριου Ιωάννου ή του Anthony Ellis στο Facebook.

** Οι φωτογραφίες πάρθηκαν από τον προσωπικό λογαριασμό του κου. Μάριου Ιωάννου στο Facebook.